Poetyka opowiadania Wasyla Stefanyka "Dziecięcia przygoda"

Abstract

W artykule zrobiona próba analizy opowiadania «Dziecięcia przygoda»Wasyla Stefanyka drugiego okresu jego twórczości w aspekcie stosowania pisarzem nowoczesnej techniki narracjii poetyki behawioryzmu. Krótkie opowiadanie «Dziecięcia przygoda»stało się reakcją na doświadczenia wojny, które wymagały zupełnie nowego języka i sposobu wyrażania. Bohater opowiadania mały chłopczyk Wasylko reaguje na czynnikizewnętrzne tylko przez pewne ruchy i działania pozbawione psychologicznej motywacji. Kompozycja opowiadania –otwarta, my nie wiemy jaki finał nastąpi w tej «dziecięcej przygodzie». Możemy zatem stwierdzić, że poetyka tego dzieła Stefanyka opiera się na umiejętnym wykorzystaniu elementów behawioralnych. A to z kolei świadczy również o tym, że poszukiwania artystyczne ukraińskiego. pisarza znajdowały się w kierunki oryginalnymi na poziomie myśli artystycznej i estetycznej XX wieku. Nowatorstwo:w artykule po raz pierwszy poddano badaniu nowatorstwo narracji opowiadania Stefanyka «Dziecięca przygoda»z umiejętnym zastosowaniem poetyki behawioryzmy. Znaczenie praktyczne: tekst artykułu można zastosowaćwpraktyce nauczania literatury ukraińskiej na wyższych uczelniach, prowadzących wydziałyukrainistyki w Polsce.